Met gebogen hoofd komt ze binnen en kijkt schuw om zich heen. Dan klaart ze op. Met de gasten die er nu zijn zal het wel gezellig worden. Dat is voor haar niet vanzelfsprekend.

Ze schuift opgelucht aan en begint meteen over haar nieuwe hobby: borduren.

‘Nee, dat breien is verder niet gelukt want ik kon geen goede patronen meer vinden. Maar toen lieten ze zo’n borduurpatroon zien in die handwerkwinkel en ik was meteen om. Zo leuk met al die kleurtjes! Alles is al ingevuld. Ik hoef alleen het voorbeeld maar te volgen met van die kruissteekjes.’

Veel dominees zagen me niet staan. En nu dit…’

‘En’.. ‘gaat ze verder, ‘er is nog iets gebeurd. In het verzorgingstehuis kwam een dominee langs voor mijn moeder. De meeste dominees zijn zo weer weg. Want mijn moeder kan geen echt contact meer maken. Maar toen ging hij met mij praten. Hij luisterde zo goed en vroeg of hij ergens voor kon bidden. En dat deed hij. Ook nog tijdens de voorbede in de kerkdienst. Ik was helemaal van slag.’

Ze wrijft in haar ogen. ‘Ja, ik moet gewoon huilen als ik er weer aan denk… Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Veel dominees zagen me niet staan. En nu dit…’ Ze lacht door haar tranen heen en loopt even weg.

Er komt een nieuwe gast binnen. Hij is uit Irak gevlucht.
‘Hoe gaat het met jullie?’ vraagt hij vriendelijk.
Ik ben even stil. Dat had ik aan hèm moeten vragen. Hij oogt triest. En toch vraagt hij naar de ander. Hij vertelt over zijn leven in Irak. Over zijn werk hier. En dat hij zijn moeder mist.

Dan komt onze trouwe gast terug. Ze heeft wat boekenleggers met bijbelteksten van de tafel gepakt. ‘Mag ik die meenemen? Die woorden van God helpen me als ik het moeilijk heb.’
Ze laat er een zien en de Irakees kijkt nieuwsgierig mee. De boekenlegger wordt doorgegeven en hij begint hardop voor te lezen.

‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven… Over wie gaat dit?’ vraagt hij dan. Dan kunnen we een stukje van het evangelie kwijt. Over hoe Jezus zijn leven gaf voor ons.
De man knikt. Hij is moslim, maar hij heeft over Jezus gehoord. ‘Hij was een goed mens. Ook een voorbeeld voor ons.’

‘Ja’ zegt de vrouw. ‘Waren alle mensen maar zoals Hij. Dat mis ik vaak. Maar soms mag je het even ervaren. Ze glimlacht en reikt snel naar haar zakdoek.