Ze kijkt argwanend naar de bus. ‘En wat gebeurt daarbinnen dan?’
‘U krijgt koffie en… als u wilt een goed gesprek.’
En dat gaat dan over Jezus?’
‘Dat kan. Het staat inderdaad op onze bus.’

‘Ik heb wel trek in een kopje koffie.’ Zonder aarzelen duwt ze haar rollator richting de Kings Coach. Verbaasd loop ik achter haar aan. Deze vrouw wil blijkbaar wel over Jezus praten. Heel anders dan de vrouw die ik in de verte zie verdwijnen. Die liep snel, met afgewend hoofd verder, toen ze werd uitgenodigd.
De warmte komt ons tegemoet, terwijl de rollator voor haar wordt opgetild en de vrouw het zich gemakkelijk maakt op de zachte bank.
‘Waar gaat dit vanuit dan?’

Ze knikt blij als ze hoort dat er zoveel kerken zijn betrokken. ‘Ik ben Rooms-Katholiek. Mijn hele leven al. God zorgt altijd voor mij. Ook toen ik zo ernstig gevallen ben ik de kerk en mijn heup brak. Het kostte een half jaar revalideren en toen ik weer kon lopen, was mijn oude huis niet meer geschikt voor mij.’
‘Dat moet niet makkelijk zijn geweest voor u. ’
Nee, dat viel niet mee. Maar het went. Het had heel anders kunnen aflopen. Er waren zoveel complicaties. Ik ben dankbaar dat ik nog leef.’
‘Dus u bent blij met uw geloof?’

Ze knikt nadenkend. ‘Ach, er is overal weleens wat. Wij moesten vroeger elke dag naar de kerk, voordat we naar school gingen. Dat hoorde erbij. En je mocht niets eten. Je moest nuchter zijn voor de communie. Een honger dat ik dan had als jong kind! Ik ben blij dat een mens juist mag genieten van het goede dat God geeft.’

Ze nipt van haar warme koffie en neemt genietend een hapje uit de knapperige koek. ‘En ik miste nog meer. Ik leerde zo weinig over God. Bijbel lezen was niet nodig. Ik weet nu nog niet veel. Ik heb alleen mijn kerkboek. Daar moet ik het maar meedoen.’
Natuurlijk krijgt deze hongerige vrouw een Bijbel. Ze begint er meteen in te bladeren. ‘Is die voor mij? Wat kost dat?’

Het levende brood kost natuurlijk niets en dankbaar laat ze voor zich bidden.
‘Het is ongelooflijk wat ik hier allemaal mocht ontvangen’ zucht ze. Als de bus er weer is, kom ik terug. En ik ga ook naar de Huiskamer. Nu weet ik pas wat ik gemist heb. Ik had gewoon honger naar meer over God. Mijn hart is gevuld door jullie liefde.’